เริ่มจากศูนย์ ยิงคะแนนให้ปัง!
ก่อนอื่นบอกเลยว่าสภาพเราแม่นเป๊ะ ตอนเรียนอังกฤษมัธยมเนี่ย มึนสุดๆ ครูพูดไรรู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้าง เวลาสอบนั่งจิ้มดวงไปวันๆ พอจะยื่นคะแนนเรียนต่อนอก ข้อสอบตัวเลขดูเราแล้วขำกลิ้ง แบบ…เอานี่ 555+ ตัดสินใจชะลอเป้าหมายไว้ก่อน ดีกว่าพังครืนๆ
ไฟลุก: ลุยเดี่ยวว!
อัดแน่นตำรากองเท่าภูเขา แพงเวอร์ กะจะติวเองให้รอด สัปดาห์แรกฮึด!! ตื่นตีห้า หลับตีสอง บรรลุแค่…ตาพร่า 555+ ปวดหัวเหมือนรถสิบล้อทับ แถมจำแม่นสุดคือรูปหน้าคนในศูนย์สอบ น่ากลัวไหมล่ะเนี่ย! พี่แกยอมแพ้แล้วไง หยุดพักซะหน่อย ช่วงนั้นเหมือนคนแพ้แชมป์โลกเลยมั้ง อิ๊บ!
จุดเปลี่ยน: จับแพะชนแกะ!
วันนึงนั่งเซ็งๆ เจอคลิปคนฝรั่งพูดกับเด็กน้อย เขาไม่ใช้คำยากๆ เลย! คิดได้ดื้อๆ ว่า “เฮ้ย! มึงลองเอาหนังสือเด็กประถมมาอ่านดิ!” บั๊ย! ไม่กลัวขายหน้า สั่งเล่มผีเสื้อกับดอกเตอร์ซูสทั้งยวงมา เมม! เริ่มง่ายกว่าคิดเยอะ อ่านเรื่องสนุกๆ ไม่กดดัน รู้ตัวอีกที “โวย!” ทำไมมันเข้าใจล่ะเนี่ย!? ปิ๊งแว๊บ! เลิกท่องศัพท์ยากๆ หันมาจับวลีเด็ด หรือที่ฝรั่งเค้าเรียกว่า “chunks”
- แทนที่จะท่อง “acquire” (แอ๊ก-ไควร์) อะไรเนี่ย เคี้ยวไม่แตก!
- เอาเป็นวลีไปเลย เช่น “get a new pet” (เลี้ยงสัตว์ใหม่) หรือ “buy some snacks” (ซื้อขนม) อ่านง่ายกว่า จำง่ายกว่า! เหมือนเก็บถั่วใส่กระปุกอ้ะ!
เริ่มสังเกตเวลาเจอประโยคในข้อสอบ เช่น “The company decided to ______ a new marketing strategy.” โป๊ะเชะ! ตอบ “implement” (อิน-พลี-เม้นท์) รู้แล้วววว! เพราะมันคู่กับ “new strategy” บ่อยมากกก แบบฝังหัว! เปลี่ยนจากมึนตึบเป็นฉลาดกริบในคลิ๊ก!
ลงสนามรบ: ปรับให้เป๊ะเวอร์!
เลิกกาก…แงะเทคนิคจากข้อสอบเก่า ตอนแรกๆ คะแนนยังลิงโลด สูงบ้างต่ำบ้าง! แต่!! เริ่มเห็นแพทเทิร์นชัดโป๊ะ มันชอบถามเรื่องไหนบ่อย (เช่น environment หรือ technology) ชอบเล่นคำไหน (synonyms/antonyms) ทีนี้เวลาเจอคำใหม่ เราตาสว่าง! เดาได้แม่นขึ้น 55+
เตรียมสอบในคอม เลิกทำบนกระดาษ ซื้อคีย์บอร์ดตัวใหญ่ปุ่มชัด (แบบประหยัด) มาเคาะเล่นๆ เพราะวันสอบจริงต้องม้วนเดียวจบ! คุ้นมือจะได้ไม่กดพลาด ยิงคำตอบทันที ข้อสอบบางพาร์ทยิ่งเร็วยิ่งรวย! พอวันสอบจริง เหมือนนั่งทำที่บ้าน ใจชิลๆ ค่ะ ฮ่าๆ!
วันตัดสิน: กดส่งแล้วกรี๊ดด!!
ออกจากห้องสอบแปป มึนเล็กน้อย 555+ บางพาร์ททำทันไหมน้อ? ผ่านไปสองอาทิตย์ อีเมลมาเฉียด! แอบหวาดๆ ใจเต้นตุ้มๆ ต่อมๆ…เปิดผล…!!! กระเดิงตูมตาม! พุ่งเกินเป้าที่ตั้งไว้ตั้งเยอะ! ร้องไห้แทบแตก! เป็นครั้งแรกที่รู้สึกว่าภาษาอังกฤษคือ “เพื่อน” ไม่ใช่ “ยาขม”
สรุปสั้นๆ ให้กินใจ:
- อย่าใจร้อน! เริ่มจากง่ายๆ อย่างเด็กน้อยเลยจ้า
- จับคู่! ถ้ามันไปด้วยกันบ่อย เก็บมาซ่อนกระเป๋าด่วน!
- ฝึกในคอม บนคีย์บอร์ด ใช้เวลาให้เป็นทอง!
- หาหนูทดลองเจอ ข้อสอบเก่าเป็นแฟนใหม่ไปเลย!
สุดท้ายน๊า…เชื่อเถอะ มันไม่ยากอย่างที่กู๊ดเด้อ! เริ่มวันนี้ เก่งได้แน่นอนจ้า เราเป็นตัวอย่างชัดๆ 555+! ขอให้ปังทุกคนค่าาา!