คอร์สภาษาอังกฤษที่ลงทะเบียนไปก็เหมือนเดิมแหละ
เห็นโฆษณาคอร์สติวภาษาอังกฤษเลขนึงบนเฟสบุ๊คมันเชิญชวนน่าสนใจมาก เขาบอกว่า “เรียนจบพูดคล่องเป๊ะเวอร์” แบบนี้ถ้าไม่ซื้อคงไม่ได้แล้ว มันเวิร์คมั้ยน้า มือสั่นกดสมัครทันที ไม่คิดแล้ว อันนี้ราคาหลายหมื่น หวังผลสูงจริงๆนะ
วันแรกไปเรียนนี่สนุกดี อาจารย์เป๊ะเวอร์ สอนเก่ง แต่มันได้แค่วันแรกนั่นแหละ วันต่อมามันเริ่มมั่วละ
- อาจารย์มันเปลี่ยนตลอดเลยอะ ไม่รู้ไปจ้างมาจากไหน บางคนพูดสำเนียงไทยชัดมาก ฟังยังงงๆ ว่ามาจากประเทศอะไร
- ตำราเรียนกับบทเรียนมันไม่ตรงกัน สงสัยแยกทีมกันทำ บอกให้เปิดบทที่ 3 ในหนังสือ เนื้อหาคนละเรื่องกับที่อาจารย์พูด บอกให้ทำแบบฝึกหัดเพจ 10 แต่หนังสือมันมีแค่ 8 หน้า ร้องไห้อยากได้เงินคืน
- เวลาเรียนมันเพี้ยน บางทีเข้าไปรอตั้งครึ่งชั่วโมง อาจารย์ยังไม่มา สงสัยติดรถติดเน็ตอะไรสักอย่าง บางทีเลิกเร็วไปครึ่งคาบ บอกเนื้อหาเขม้นเกินแล้วจบดื้อๆ
ช่วงกลางๆ คอร์สนี่แทบท้อ ถามก็ตอบไม่ตรงประเด็น เอาแต่ย้ำว่า “ต้องฝึกนะคะ” เวลาฝึกพูดนี่จัดกลุ่มแล้วมานั่งจ้องหน้ากันเงียบกริบ บอกให้ช่วยวิจารณ์การพูดเรา แต่คนอื่นฟังภาษาอังกฤษแทบไม่เป็น ทำไมต้องเสียเงินมาเงียบด้วยกันแบบนี้
ตัดสินใจดันพับเก็บไปเรียนต่อคนเดียว เลิกไปเถียงกับแอดมิน เอาตำราตรงๆ ที่มันไม่ค่อยตรงอ่ะแหละมาอ่าน แล้วเอาอินเทอร์เน็ตที่เรามีเนี่ยแหละมาลองฟังข่าว BBC เพลงฝรั่ง ลองคุยกับชาวต่างชาติในเกมออนไลน์ ไม่ต้องแคร์แกรมม่านะ แค่พยายามสื่อสารให้ได้ รู้มั้ย มันเวิร์คกว่าเรียนอีกนะเนี่ย
สรุปก็มานั่งนึกเสียดายเงินอยู่ดี มันแพงมากนะนี่ เหมือนเอาเงินไปซื้อความหวังลมๆ แล้งๆ คอร์สออนไลน์หรือโรงเรียนภาษาทั่วไป ถ้าเจออาจารย์ใส่ใจจริงๆ มันก็คุ้มนะ แต่ส่วนใหญ่ที่เจอมันใช่ไหม… เน้นขายมากกว่า
ปล. ตอนนี้ไปซื้อส้มที่ตลาด แม่ค้าถามว่า“แพงไปมั้ยครับลูก” ได้แต่นิ่งนึกในใจ อยากบอกแม่ค้าว่าซื้อคอร์สแพงๆ ยังไม่คิดเลย นี่แค่ส้มกี่บาทเองเนอะ แต่ก็แอบคิดว่าเวลาคุยกับลูกค้าฝรั่งในร้านแม่ค้าตอนนี้มันง่ายขึ้น ไม่ต้องนึกศัพท์เป็นชั่วโมงเหมือนแต่ก่อนอะ ประโยคธรรมดาๆ มันพุ่งออกมาดื้อๆ นี่แหละ พอมีประโยชน์อยู่บ้าง ไม่มากก็น้อย