ก่อนเริ่มหาที่เรียน Speaking
เกริ่นก่อนนะ แม่งคือฉันพยายามฟื้นภาษาอังกฤษอยู่เงียบๆ เพราะเดือนหน้าแม่งต้องไปทำงานต่างประเทศแล้ว กูไม่ใช่เด็กอินเตอร์นะ คอนเฟิร์มเลย ตอนแรกคิดว่าดูวิดีโอในยูทูบพอ แต่ไปไม่รอด มันพูดตามคนเดียวได้แต่พอลองโทรศัพท์กับฝรั่งแม่งไม่พูดไรออกมาเลย ยอมแพ้ ต้องลงเรียนจริงจัง
ขั้นตอนที่ 1 : รื้อเน็ตหาทุกแพลตฟอร์ม
เริ่มที่เสิร์ชกูเกิล keyword พวก “คอร์ส speaking สำหรับคนทำงาน” “เรียนพูดอังกฤษตัวต่อตัว” เล่นลงไปในเพจแม่งกว่า 20 เจ้า ทั้ง Facebook ทั้ง Pantip เห็นคอมเม้นต์แบบว่า:
- บางที่เขาว่าอาจารย์เก่งแต่ราคาเหี้ยๆ 30,000+
- บางที่ถูกมากๆ เจอรีวิวว่าเรียน 5 เดือนยังพูดผิด Present Simple อยู่
- มีที่ชื่อดังโดนด่ากระจายว่าเน้นแกรมมาร์แม่งเหมือนสอบเอ็นท์อีกครั้ง
ขั้นตอนที่ 2 : สมัครเรียนทดลอง 3 แห่ง
เครียดเลย เลยลองลง Free Trial ที่น่าสนใจ 3 แห่ง:
- สถาบัน A : อาจารย์ฝรั่ง นั่งคุยไม่กี่นาทีรู้เลยว่าแม่งเช็คดาบไปเรื่อย ถามแค่ “What’s your hobby?” นั่งฟังเราพูดเป๊ะ สงสัยอยากรีบทันคิวถัดไป
- สถาบัน B : อาจารย์ไทยสำเนียงเป๊ะเว่อร์ แต่พอพูดแล้วรู้สึกเหมือนนางกำลังจะร้องไห้ เสียงเซ็งไปหมด ไม่มีไฟเลย กูเรียนเสร็จนอนยาว
- สถาบัน C : นี่แหละโดนใจ ที่แม่ง ให้หัวข้อมาแบบสลับกัน ทั้ง order food / argue price / describe street ตอนพูดมีอาจารย์แกนั่งแทรกตลอดเวลาแบบไม่น่ารำคาญ เช่น “So… when you haggle, you should add the word ‘discount’ here!”
ขั้นตอนที่ 3 : กดซื้อคอร์สที่ปังที่สุด
เทียบความคุ้มสุดท้ายเลือกสถาบัน C ทั้งๆที่ราคาแพงกว่าบางเจ้า 18,000 บาท / 24 คลาส แม่งเจ็บตังค์แต่ให้เหตุผลแบบบ้านๆ:
- ไม่ต้องรอคิวฝึกพูด ลงตัวได้เวลางานเลิก 2 ทุ่ม
- ดราม่าน้อย เพราะอาจารย์ไม่ใช่พวกทำแผนกูเกลิสมาให้ท่อง
- มีกลุ่มไลน์ให้ส่งเสียงพูดเกรียนๆ โต้ดกับเพื่อนร่วมชั้นได้ทุกวัน
ผลลัพธ์หลังเรียน 1 เดือน
นี่คือความเปลี่ยนแปลงชัดๆ ที่แม่งรู้สึกเลย:
- สั่งกาแฟที่สตาร์บัคได้แบบไม่ต้องชี้เมนูแล้วทำหน้าเคว้ง
- เพื่อนร่วมงานฝรั่งเริ่มชวนกินข้าวเพราะฟังมึงรุ้ว่าเราพอสปีคได้แล้ว
- สิ่งที่ตกใจสุดคือรู้สึกว่าแม่งยังพูดเหมือนเด็กประถมแต่ ไม่กลัวโดนตัดสินแล้ว!
สรุปไม่ต้องเรียนที่แพงสุดหรือชื่อดังสุด เลือกที่ตอบโจทย์ความขี้เขินของมึงพอ อย่าไปกดดันตัวเองว่า 3 เดือนต้องเป๊ะเหมือนล่าม เหี้ยๆ ขืนพังตอนพูดก็แค่ยิ้มแล้วพูดใหม่นะสัส!