เริ่มต้นเลย คิดจะเรียนอังกฤษตัวต่อตัว
คือพูดเลยว่าก่อนหน้านี้ติดแต่แกรมม่า พอต้องคุยกับฝรั่งตัวเป็นเดือด กินไม่ได้นอนไม่หลับ เจอฝรั่งทีไรเป็นต้องหนีตลอด พวกประโยคในหัวมันพันกันยุ่งเหยิงหมด นั่งคิดว่าต้องหาทางแก้แล้วล่ะ อ่านเน็ตเจอหลายคนบอกว่าจ้างติวเตอร์ส่วนตัวมันเห็นผลเร็วดี ก็ลองเสี่ยงดูซักตั้ง โทนี่ครูสอนพิเศษที่เราเจอมา นี่เขาอเมริกันแท้ๆ สอนออนไลน์ได้ด้วยแต่วันนั้นเราอยากเจอตัวเลยนัดเจอที่ร้านกาแฟ
ครั้งแรกที่เจอกัน
โทนี่มาถึงยิ้มแย้มตลอดเลย ไม่เหมือนสมัยเรียนที่ครูชอบจ้องจับผิด พอเริ่มเรียนปุ๊บเขาไม่ยัดแกรมม่ายากๆให้ก่อนเลยนะ เขาให้เริ่มจากยกของรอบตัวนี่แหละ “This is my phone.” “This is coffee.” มันชิลมาก เขาชี้ให้เราพูดตามโดยไม่ต้องกลัวผิด พอเราพูดผิดเขาก็ไม่ด่า แค่ปรับให้ถูกเฉยๆ ทีแรกเรายังเขินอยู่หรอก แต่อาทิตย์ผ่านไป สองอาทิตย์ผ่านไป มันเริ่มคุ้นเคยแล้ว หายใจคล่องขึ้น
- ได้ถามได้ตอบตลอด : ไม่เหมือนเรียนห้องใหญ่ที่ถามทีเหมือนกวนครู พอสงสัยอะไรยกมือปุ๊บถามโทนี่ได้ทันที
- ได้พูดเยอะกว่า : ครึ่งชั่วโมงแรกเราพูดเกือบตลอด โทนี่แค่คอยฟังกับแก้เล็กน้อย ไม่ต้องแย่งคิวเหมือนห้องอื่น
- โฟกัสจุดอ่อนเราเป๊ะ : เขาตรวจจับได้เลยว่าพูด tense ไหนติดขัด แล้วก็ยัดแบบฝึกหัดนั่นให้เราทำเป็นพิเศษ
เห็นผลชัดขึ้นเรื่อยๆ เลยนะ
เรียนไปเดือนนึงนี่แบบ…เปลี่ยนคนไปเลยอะ พวกคำศัพท์ที่เคยท่องแล้วลืม ตอนนี้เอามาต่อประโยคได้แบบอัตโนมัติ ไม่ต้องนั่งนึกนานเหมือนแต่ก่อน ไอ้เวลาหน้ามันขี้อาย นั่งกุมมือกุมเท้าอยู่ พวกนั้นมันลดลงมาก โทนี่ยังจับเวลาพูดให้ด้วย พูดอัดเสียงฟังตัวเองแก้ไข จริงๆ แล้วเราไม่ใช่คนเก่งเลยนะ แต่มันถูกกระตุ้นแบบตัวต่อตัวทุกอาทิตย์ มันบีบให้เราไม่ทิ้งการฝึกไปวันๆ สองเดือนผ่านไปวันนึงมีฝรั่งหลงทางมาถามทาง กูรีบตอบเค้าได้แบบฉลุย! ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านี้เห็นฝรั่งทีรีบหันหลังหนีตลอด
สรุปใจความตรงนี้ : ถามว่าติวเตอร์ตัวต่อตัวดีไหม คุ้มค่าไหม สำหรับเรามันเวิร์คมาก ไม่ต้องรอผลเป็นปี เห็นพัฒนาการในรายสัปดาห์เลยล่ะ บางทีมันแค่ต้องมีคนดีๆ มานั่งจี้และแก้ไขให้ตรงจุดแค่นั้นเอง แนะนำเลยว่าอยากอังกฤษพุ่งปรี๊ด อย่ามัวรีรอ ไปหาติวเตอร์ส่วนตัวเจ๋งๆ ซักคนเถอะ!