วันนี้จะมาแชร์ประสบการณ์ฝึกพูดภาษาอังกฤษของตัวเอง เริ่มจากตอนแรกๆนี่แย่มาก เวลาต้องพูดกับฝรั่งเหมือนลิ้นเป็นผัก เอาแต่ยิ้มหน่อยๆนี่แหละ แถมพอฝรั่งพูดกลับมาก็ฟังไม่ออกอีก
เจอปัญหาอะไรบ้าง
- สัปดาห์แรกที่ไปเรียนคอร์สสนทนา ตอนครูให้แนะนำตัว นึกคำศัพท์ไม่ออกเลย อ้าปากค้างไปห้านาที พอกลับบ้านน้ำตาจะไหล
- เวลาเพื่อนต่างชาติชวนคุยเรื่องหนัง มัวแต่กดดิกชันนารีจนเพื่อนเขาหมดอารมณ์คุย
- พรีเซนต์งานหน้าห้องเสียงสั่น พูดเสร็จเหงื่อแตกเหมือนวิ่งมาราธอน
ตัดสินใจแก้ปัญหายังไง
เอาจริงๆตอนแรกรู้สึกท้อมาก แต่พอนึกถึงเงินที่เสียไปเรียนก็เลยจัดตารางใหม่ เริ่มจากวันล่ะ 10 นาที ตื่นเช้ามากวาดบ้านไปก็เปิดยูทูปฟังพอดแคสต์ฝรั่งพูด เดินวนไปมาในบ้านแล้วพยายามพูดตาม เขาลั่นหัวเราะตอนไหนเราก็หึ้ยๆตามไปด้วย
พอผ่านไปอาทิตย์นึงเริ่มลงแอพหาเพื่อนแลกเปลี่ยนภาษา ตอนแรกก็เขิน แชทไว้ก่อนสองวันกว่าจะกล้าเปิดวอยซ์คอล แต่พอได้คุยกับน้องเวียดนามคนนึงที่พูดอังกฤษก็กระตือรือร้น ได้ยินสำเนียงเราพยายามแล้วเขายังชมเลยน้า รู้สึกมีกำลังใจขึ้นเยอะ
ผลลัพธ์ที่ได้
- สามเดือนผ่านไป เวลาครูถามในคลาสตอบได้เร็วขึ้น ไม่ต้องมานั่งรื้อไวยากรณ์ในหัวครึ่งชั่วโมง
- พอเราไม่กดดันตัวเองมาก ความมั่นใจก็มา เวลาเสียงสั่นก็บิ๊วปากเองเฉยๆ
- ล่าสุดไปเที่ยวพัทยาแถมซื้อของถูกกว่าเพื่อนเพราะต่อราคากับแม่ค้าฝรั่งได้นั่นแหละ!
สรุปง่ายๆเลยนะ ถ้าไม่ฝึกพูดทุกวัน มันก็ไม่เคยลื่นซิ ลองทำเหมือนผมสิ เริ่มวันละนิดเดียว เดี๋ยวความมั่นใจมันมาเอง ให้เหมือนเราแกล้งบอกรักแฟนทุกวันเนอะ ยิ่งทำยิ่งคล่อง!