เริ่มต้นหาเรียนภาษาอังกฤษฟรีอย่างงุ่มง่าม
ผมเกิดอยากเก่งอังกฤษขึ้นมาเฉยๆ แต่ตังค์ไม่มี เลยตะบี้ตะบันหาแหล่งเรียนฟรีในเน็ต นึกว่าหาในกูเกิลง่ายๆ แต่โผล่มาเป็นพันลิงก์ ตาลายเลยครับ ต้องมานั่งกรองเอง
บุกหาทางเรียนฟัง-พูดได้จริง
เจอช่องแรกในยูทูปที่เป็นครูฝรั่งสอน ขำๆ ตอนแรกคิดว่าคนไทยสอน เปิดไปเจอครูพี่ไทยพูดสำเนียงฝรั่งด้วย! ฟังแล้วอึ้งไปสองวิ สอนเรื่องพื้นฐานแบบชิวๆ ในคลิปวันนึง เขาเอาแชร์โจ๊กฝรั่งด้วย เลยเริ่มเอาจริง จดทุกประโยคที่เขาเปรียบเทียบภาษาไทย-อังกฤษ แรกๆ ลำบากเพราะต้องกดหยุดคลิปตลอด สักสองอาทิตย์เริ่มจับจังหวะการฟังได้โดยไม่ต้องหยุดบ่อยแล้ว
จุดเปลี่ยน
ระหว่างดูคลิปไปเรื่อยๆ ผมดันโง่ไปกดเจอแชนแนล “เลิกพูดภาษาอังกฤษผิด” ของครูสัญชาติแท้ๆ คลิปนึงจูนจับผมได้แบบดิบๆ ผมเคยพูดว่า “I very like you” นี่แหละ ฝรั่งเขาพูดกันว่า “I like you a lot” โอ้โห ทุเรศมาก โดนฝรั่งในคลิปยิงมุกเสียดแทบเป็นรู
ลงทุนดิบๆ กับแอปฝึกหัด
- แอปฟังเสียงฝรั่งแชท: ไม่ต้องสมัครสมาชิก ขอแค่หูกับมือถือ ได้บีบหูฟังไปสองวัน ทนฟังประโยคง่ายๆ ซ้ำๆ จนปวดขมับ
- แอปฝึกท่องศัพท์: มันมีเกมเดาคำที่ยั่วโมโห ถ้าผิดก็จะล้อว่า “นึกว่าปลาหมึก!” แกง! แต่เอาจริงเก็บศัพท์ในครัวเองนี่แหละ ค้นชื่ออุปครัวทั้งหมดเป็นอังกฤษพร้อมแปะกระดาษติดตู้เย็น
กล้าเข้าไปในกลุ่มคนไทยฝึกอังกฤษ
ในเฟสบุ๊คมีกลุ่มที่เขาช่วยกันตรวจบทความฟรี สมัครแล้วใจหวิวๆ เขียนไปสองบรรทัดล่อแกมๆ ว่า “I have a cat. She very fat.” ปรากฏว่ามีคนทักมาอัดเพียบบอกให้ใช้ “She’s so chubby” ตอนแรกอายจะแย่อยู่หรอก แต่เขาสอนแบบไม่ดุ แถมมีคนโพตีรูปแมวอ้วนมาด้วย โดนใจมาก!
สุดท้ายเจอแหล่งฟรีที่ใช่!
- ยูทูปสอนสำนวน: เลือกคนที่พูดช้าๆ แบบไม่ต้องคิดเป็นภาษาไทย ยิ่งมีซับไทยยิ่งดี
- แอปสร้างประโยคสด: ถาม-ตอบแบบทันทีตอนฝึก ผิดก็ยิ้มแห้งๆ รีบลบทิ้ง
- หนังสือฟรี: โหลดดีไม่ดีไฟล์เสียตั้งหลายอัน แต่เจอหนังสือที่อธิบายแกรมมาร์แบบขำๆ ภาพการ์ตูนเยอะ
- เว็บบอร์ดแลกเปลี่ยน: โพสต์คำถามตอนดึกๆ ก็มีคนใจดีมาตอบแทนเงิน
- เพลงฝรั่งเนื้อง่าย: เล่นซ้ำๆ จนน้องข้างห้องร้องตามด้วย แถมหาญข้ามไปคุยกับฝรั่งที่ร้านกาแฟใกล้บ้านจนได้แฟนเพจในอินสตาแกรมไปหนึ่งคน!
ตอนนี้รู้แล้วครับ
ไม่มีแหล่งไหนเพอร์เฟ็กต์ ทุกทางมีทั้งโดนยั่วโมโหและได้ความรู้ปนกัน เอาจริงแค่ช่องยูทูปสองช่องกับแอปฟรีแค่อันเดียว ผมก็ฟังออกมากขึ้นมามากแล้ว ไอ้เราก็ทำได้นี่หว่า