ทำไมถึงเลือกเรียนพื้นฐานอังกฤษใหม่ทั้งหมด
เก่งอังกฤษหนะมันฝันมานานละ แต่ไม่รู้จะเริ่มต้นตรงไหนดี ตอนเปิดหนังสือแกรมมาร์ทีไรปวดหัวทุกที เหมือนอ่านภาษาเอเลี่ยน อยู่ๆมันก็เกิดอารมณ์แบบ…เออ! เรามาทำความเข้าใจพื้นฐานใหม่ไปพร้อมกันดีกว่า!
เริ่มจาก ท่องศัพท์ชีวิตประจำวันก่อนเลย มันอาจจะดูงี่เง่านะ แต่ผมไปนั่งจดศัพท์ในห้องครัว:
- เปิดตู้เย็นดูก่อน: milk, egg, vegetable
- เดินดูห้องนั่งเล่น: sofa, television, window
- แม้แต่ตอนอาบน้ำก็ไม่เว้น: soap, shower, towel
ขั้นถัดมา เอาศัพท์พวกนั้นมาประกอบร่าง ไม่ต้องคิดมาก ทำเป็นประโยคง่ายๆดะ:
- “I drink milk.”
- “I sit on sofa.”
- “I wash hands.”
เจอปัญหานิดนึง ตอนพูดมันติดๆขัดๆ เลยใช้วิธี ยัดเยียดตัวเองในสถานการณ์จองๆ เวลาทำข้าวเช้าก็พึมพำไปว่า “Now I make breakfast” หรือแกล้งถามแมวว่า “Do you want food?” แมวมองตาเคืองๆเลย! แต่ทำบ่อยๆเดี๋ยวก็ชิน
ขั้นพลิกแพลง
พอมีพื้นฐานคำศัพท์ + ประโยคง่ายๆแล้ว ผมเริ่ม แอบฟังเพลงฝรั่ง เลือกเพลงช้าๆอย่าง Yesterday จาก Beatles นะ ฟังแล้วลองตามร้องแบบตะกุกตะกัก แต่ไม่ต้องอาย! ทำไปสองรอบก็เริ่มจับทางได้ว่าประโยคมันต่อกันยังไง
กิจกรรมโปรดตอนนี้คือ ดูยูทูปคลิปสอนเด็กฝรั่ง ไม่ใช่เด็กเกินไปนะ! คือแบบที่เขาสอนคำศัพท์ด้วยรูปภาพ ใช้วิธีละเลงบัตรคำนั่นแหละ เวลานั่งกินข้าวก็พยายามคิดเป็นภาษาอังกฤษ เช่น “The rice is hot.” แรกๆสมองมันจะตื้อ ผ่านไปอาทิตย์นึงมันลื่นขึ้นมานิดนึง!
ผลลัพธ์ล่าสุด เดี๋ยวนี้เวลาเดินผ่านป้ายสัญลักษณ์ต่างๆข้างถนน อย่างเช่น “No Parking” หรือ “Exit” เรารู้ความหมายแล้วนะ ไม่ต้องงงเหมือนเมื่อก่อน เวลาหน้าฝนก็บอกคนข้างๆได้ว่า “It rains.” พูดได้แค่นี้แหละ แต่ก็ดีกว่าตอนที่ยังพูดไม่ได้สักคำ!
สรุปสั้นๆครับ: อยากเริ่มเรียนอังกฤษ เริ่มจากสิ่งใกล้ตัวก่อนได้เลย ไม่ต้องไปซื้อหนังสือแพงๆ แค่ตั้งใจในกิจวัตรประจำวันก็พัฒนาได้แล้วครับ!