ฉันไม่มีพื้นฐานภาษาอังกฤษเลย ตั้งแต่เด็กก็ไม่ค่อยได้เรียน ออกจะกลัวเวลาต้องพูดด้วยซ้ำ แต่เมื่อสองปีก่อน ฉันตัดสินใจมาเริ่มเรียนดูเพราะว่าเห็นเพื่อนๆไปเที่ยวต่างประเทศได้อย่างสนุก แล้วฉันก็อยากทำได้บ้าง เลยลุกขึ้นมาทำตามนี้เลย
เริ่มด้วยการหาจุดตั้งต้น
ฉันเริ่มต้นด้วยการมองว่าอะไรง่ายที่สุด ฉันเคยได้ยินว่าการฟังเพลงช่วยได้ เลยเปิด YouTube ฟังเพลงภาษาอังกฤษที่ฉันชอบแบบเด็กๆ พวกเพลงสวนสัตว์หรืออะไรเบาๆ พอดูคลิปไปสักอาทิตย์หนึ่ง ยอมรับเลยว่าฟังไม่รู้เรื่องแต่อย่างน้อยก็ชินกับเสียง ตอนนั้นฉันมานั่งเขียนคำศัพท์ง่ายๆจากเพลง เช่น “hello” หรือ “cat” ลงในสมุด มันรู้สึกงงๆแต่ก็เริ่มมีร่องรอยความเข้าใจ เลยคิดว่าต้องหาวิธีอื่นมาช่วย
ลงมือทำตามเทคนิคทั้ง 5
ฉันค้นพบเทคนิคบางอย่างจากอินเทอร์เน็ต เลยเอามาลองทำจริงแบบค่อยเป็นค่อยไป ไม่มีอะไรซับซ้อน:
- เทคนิคที่หนึ่ง: ฟังเพลงหรือการ์ตูนภาษาอังกฤษทุกวันตอนเช้า ฉันเปิดคลิปสั้นๆแค่ 5 นาทีเวลาแต่งตัว ตอนแรกๆแค่ฟังไปเรื่อยๆไม่ต้องพยายามแปล เดี๋ยวนี้เริ่มจำเสียงได้แล้วบางคำ
- เทคนิคที่สอง: ดูวิดีโอสอนคำศัพท์สำหรับเด็กใน YouTube เลือกแบบมีภาพน่ารักๆ เอามาดูตอนพักเที่ยงเลย ดูไปสัก 3 เดือน มันเริ่มจับคำง่ายๆได้โดยไม่ต้องใช้ดิกชันนารี อย่างคำว่า “apple” หรือ “run” รู้สึกเหมือนได้เรื่อง
- เทคนิคที่สาม: เรียนคำศัพท์พื้นฐานด้วยแอพสอนภาษาในมือถือ ฉันโหลดแอพฟรีที่เพื่อนแนะนำ เลือกเรียนวันละ 10 คำก่อนนอน ตอนเริ่มใหม่ๆท่องแล้วลืมง่ายมาก ฉันเลยลองย่อยเป็นกลุ่มเล็กๆ เช่น กลุ่มสัตว์หรือผัก ฝึกเขียนซ้ำๆทุกวัน เดี๋ยวนี้รู้คำพื้นฐานสัก 100 คำแล้ว
- เทคนิคที่สี่: พูดประโยคง่ายๆกับตัวเองหน้ากระจกทุกเช้า เลือกประโยคง่ายๆอย่าง “I am happy” หรือ “How are you?” พูดไปเรื่อยๆไม่ต้องกลัวผิด ตอนแรกอายมากแต่พอทำทุกวันสักเดือนก็คล่องขึ้น ช่วยให้มั่นใจเวลาต้องคุยกับคนจริง
- เทคนิคที่ห้า: ตั้งเป้าหมายวันละนิดอย่างจริงจัง ไม่ต้องมากไป อย่างวันนี้ฉันกำหนดว่าต้องจำชื่อผลไม้ 5 ชิ้นให้ได้ หรือคุยสั้นๆกับเพื่อนแค่ 1 ประโยค ถ้าทำไม่ได้ก็ไม่เป็นไร แต่เก็บไปปรับต่อ ตอนนี้ฉันรู้สึกว่ามันเบาๆไม่กดดัน
เดินหน้าและเจอปัญหา
ฉันลองทำตามเทคนิคพวกนี้ประมาณหกเดือน ยอมรับว่าวันนึงเคยล้มเลิกเพราะเบื่อ ไม่มีกำลังใจ อย่างเวลาฟังเพลงก็งงๆไม่รู้เรื่อง สมองตื้อไปหมด เลยไปปรึกษาเพื่อนกลุ่มเรียนออนไลน์ เขาแนะนำให้เลิกคิดมากแล้วเริ่มจากศูนย์ใหม่ ฉันก็เลยปรับวิธีนิดหน่อย เช่น ลดเวลาฟังเหลือแค่ 2 นาที หรือหาคำศัพท์ที่สอดคล้องกับความชอบส่วนตัวอย่างกีฬาหรืออาหาร
ถึงจุดที่ทำได้
ตอนนี้ผ่านมาเกือบปี ฉันเริ่มใช้งานภาษาอังกฤษแบบพื้นฐานได้แล้วนะ อย่างการสั่งอาหารในร้านต่างชาติ พูดประมาณว่า “I want coffee, please” พร้อมกับส่งยิ้มได้ไม่ตะกุกตะกัก อารมณ์เหมือนขึ้นบันไดทีละขั้น เบื้องต้นนี้แค่พอไปได้แบบไม่กดดัน ทุกๆเทคนิคที่ฉันทำมา มันช่วยให้ฉันไม่ต้องยึดติดกับความสมบูรณ์แบบ ถ้าไม่มีพื้นฐานก็เริ่มเลยซะ