ตัดสินใจเริ่มเรียน
ตอนนั้นกูคิดว่าการเรียนภาษาอังกฤษมันเรื่องใหญ่ แต่ว่ามันฟรีไม่ต้องเสียตัง ด้วยตัวเองก็ได้ เลยตัดสินใจลองเริ่มดู เริ่มจากค้นหาแอพฟรีในมือถือ เพราะหาง่าย แค่เปิดไปที่ app store ไม่ต้องลงทะเบียนอะไรเยอะแยะ เปรียบเสมือนเอามือหยิบอะไรเลยไม่ยาก กูโหลดมาสองสามตัว เช่น Duolingo กับ Memrise หัดศัพท์ง่ายๆ ต่อมาก็หา YouTube ดูคลิปคนไทยสอนภาษาอังกฤษแบบฟรีๆ ช่วงนี้รู้สึกว่ามันเริ่มมีเรื่องให้ทำแล้ว อุ่นเครื่องด้วยศัพท์เบสิก เช่น hello, thank you กว่าจะครบเดือนนึง นั่งท่องซ้ำๆ ยัดมันทุกวัน
วิธีฝึกทุกวันให้เก่งเร็ว
มาทุกเช้ากูฝึกรีบตื่นมาเรียนเลย แบบว่าหลังกินข้าวเช้า เอาแอพมานั่งจิ้มที่โทรศัพท์ บางวันก็ฟังเพลงอังกฤษพร้อมกับร้องตามไปด้วย มันฟังไม่รู้เรื่องแต่สนุกดี ช่วยให้หูชินเสียง ตอนเที่ยงหยุดพักจากงาน กูก็อ่านประโยคง่ายๆ จากบทความออนไลน์ไม่ต้องเข้าระบบอะไร แค่เปิดเว็บแล้วอ่านพวกข่าวกีฬา มันมีรูปให้ดูนิดหน่อยช่วยให้จำง่าย กว่าจะผ่านไปสองเดือน หัดพูดกับตัวเองในกระจกทุกคืนเหมือนคนบ้าๆ มันเพลินดีนะ
แต่ก็มีปัญหาเกิดขึ้นบ้าง เช่นบางสัปดาห์กูขี้เกียจมาก ชักหงุดหงิด ไม่อยากเรียน เพราะรู้สึกไม่เห็นความเปลี่ยนแปลง เลยตั้งกฎว่าไม่เรียนไม่ได้ ถ้าขี้เกียจก็ไปดูหนังอังกฤษฝั่งไทยแทน หรือไม่ก็เล่นเกมที่ภาษาไทยผสมอังกฤษ ทนไปแบบนั้น จนกระทั่งช่วงเดือนที่สาม ทุกอย่างเริ่มราบรื่น ใช้เวลาราวๆ 5 นาทีตอนเย็นๆ มาทวนศัพท์เก่า กั๊กใหม่ๆ ไม่ลืมง่าย พอครบหกเดือน สมองกูเริ่มเก็บข้อมูลได้ไวพูดได้คล่องขยับๆ ไม่ติดขัด
ผลลัพธ์ที่ได้ไม่คาดคิด
สุดท้ายด้วยความที่ฝึกทุกวัน แบบไม่ยอมหยุดแม้แต่เสาร์อาทิตย์ พื้นฐานภาษาโตขึ้นอย่างรวดเร็ว กูคุยกับเพื่อนฝรั่งในชุมชนได้แบบไม่เขิน หรือเวลาอ่านหนังสืออังกฤษเข้าใจง่ายขึ้นเอง รู้สึกว่าถ้าใครอยากเก่งเร็วแบบกู แค่จำไว้ไม่ต้องคิดมาก ทำตัวร้ายๆ กัดไม่ปล่อย เริ่มต้นด้วยแอพฟรีกับ YouTube หัดพูดทุกวัน ถ้าล้มไปก็เริ่มใหม่มันก็จบแค่นั้น ตอนนี้กูยังเรียนต่อไปเรื่อยๆ แม้ว่าจะผ่านปีแรกแล้วแต่ยังมีเรื่องใหม่ๆ ไม่รู้จบ มันเพลิดเพลินเหมือนทำตัวเป็นเด็กฝึกใหม่ทุกวันเลย