เจอกันอีกแล้วนะ ว่าด้วยเรื่องเรียนภาษาหรอ วันนี้ขอแชร์ประสบการณ์ส่วนตัวที่เคยทำมากับตัวเองเลยเนาะ หลายคนถามว่าพูดอังกฤษคล่องขึ้นใน 3 เดือนได้ไง เจอคำถามนี้ทีไรนึกถึงตัวเองตอนเริ่มใหม่ๆทุกที
อาทิตย์แรกลุยไม่ถูกทาง
เมื่อปีก่อนนี่แหละ ตอนเจ้านายบอกให้เตรียมพรีเซนต์งานกับลูกค้าต่างชาติ ผมตัวแข็งเลย ยอมรับตรงๆว่าแค่ทักทายยังพูดไม่คล่อง เริ่มจากเปิดแอพเรียนภาษาที่โหลดไว้ในมือถือนั่นแหละ ทำแบบทดสอบทุกวัน แต่พอครบอาทิตย์เจอเพื่อนฝรั่งทีงาน เออ…พูดไม่ออก! ตอนนั้นรู้เลยว่าเรียนแกรมมาร์อย่างเดียวไม่พอ
เดือนที่ 1: ทำตัวเป็นเด็กใหม่
ตัดสินใจทิ้งหนังสือสอนแกรมมาร์ทั้งหลาย เปลี่ยนมาเล่นง่ายๆตามนี้:
- ดูคลิปยูทูปวันละ 3 คลิ๊ป เอาแบบสั้นๆ แถมกดดูซ้ำเป็นรอบๆ เน้นฟังว่าเค้าพูดยังไง ผมชอบคอนเทนต์ทำอาหารฝรั่ง เพราะศัพท์ไม่ยากเลย
- เลียนแบบหมา (จริงๆนะ!) ตื่นเช้ามาก็เปิดเพลงฝรั่งดังๆ แล้วพูดตามทุกคำเหมือนหมาเลียนเสียงคน ห้ามอายนะ ทำอยู่สัปดาห์นึงเริ่มคุ้นปาก
- หาเพื่อนคุยทางแอพ คุยกับเพื่อนฟิลิปปินส์ที่อยากเรียนไทย พูดกันวันละ 15 นาที ตอนแรกนี่นึกคำเป็นชั่วโมงเลย
เดือนที่ 2: ทนปวดหัวไม่ถอย
ช่วงนี้ท้อสุดๆ หลายวันทำทิ้งไปเฉยๆ เพราะ:
- คุยกับฝรั่งทีไรตื้อทุกที พูดไปสองประโยคเขาก็ทำหน้างง
- จำศัพท์เพิ่มได้วันละ 10 คำ แต่เวลาพูดดันนึกคำง่ายๆไม่ออก
- แฟนบอกว่าพูดเหมือนหุ่นยนต์ติดขัด
แก้ปัญหาด้วย เทคนิคเกลือพริกไทย ตอนกินข้าวเช้าก็เปิดพอดแคสต์ฝรั่งฟังไปด้วย ฟังไม่รู้เรื่องก็ฟังไป เหมือนมีคนฝรั่งนั่งบ่นข้างๆ อาทิตย์ผ่านไปเริ่มจับคำได้โดยไม่รู้ตัว
เดือน 3: ลุยโค้งสุดท้าย
พอเริ่มเข้าที่ เลยจัดหนักขึ้น:
- เปลี่ยนภาษาทุกอุปกรณ์เป็นอังกฤษ แม้แต่เตาไมโครเวฟก็ตั้งเป็นอังกฤษ จำศัพท์แจ่มเลยเวลาเร่งปุ่มร้อนๆด่วนๆ
- ฝึกคนละ 3 ห้อง ตอนอาบน้ำร้องเพลงอังกฤษ ตัดผ้าในครัวก็บรรยายสิ่งที่ทำเป็นอังกฤษ นอนบนเตียงก็นึกถึงเหตุการณ์วันนี้เป็นอังกฤษ
- ไม่ใช้ล่ามช่วยถ้าไม่ตาย บังคับตัวเองให้หยุดเปิดดิกตอนคุย ใช้ศัพท์ง่ายๆให้ได้ก่อน
ผลลัพธ์เลือดตาแทบกระเด็น
พอครบ 90 วัน จัดคิวพรีเซนต์กับทีมงานสิงคโปร์ ตอนขึ้นสปีคนี่มือสั่นเหมือนเดิม แต่คราวนี้ คำมันยิงออกมาเองเลยอะ ทั้งๆที่ก่อนหน้านั้นซ้อมมาแค่หัวข้อ ไม่ได้ท่องสคริปต์ แถมเจ้านายถามนอกรอบนิดหน่อยก็ตอบได้ หลังจบประชุมนี่เหงื่อไหลแต่ยิ้มแก้มแทบแตก
ทุกวันนี้ก็ยังติดนิสัยนั้นนะ เวลาทำกับข้าวก็ยังคงพูดคนเดียวเป็นอังกฤษอยู่ (เพื่อนบ้านนึกว่าบ้า) แต่เทคนิคที่ใช้ได้ผลที่สุดคือ เลียนแบบให้โง่ๆ + ยัดประสบการณ์ประจำวันให้มันเจอภาษาทั้งวัน ใครกำลังเริ่มลองเอาไปปรับใช้ดูนะ ยากตอนแรกแต่อย่างน้อย…มันเวิร์ก!