ก่อนอื่นเลยมึงต้องรู้ก่อนว่ากูคนนี้อยากเรียนภาษาอังกฤษจนหน้ามึนแต่เงินในกระเป๋ามันบานไม่รู้โรย พอดีไปเห็นเพื่อนชาวต่างชาติคุยกันคล่องปรื๋อเลยฮึดขึ้นมาว่า “เฮ้ย! กูต้องลงทุนกับภาษาสักที” แต่พอเห็นราคาคอร์สทั้งหลายนี่แทบช็อค มันแพงโคตรๆ
เริ่มขุดคุ้ยหาหลักสูตรย่อมเยา
กูเลยมานั่งจิ้มมือถือหาดินสอพองทั้งวัน เสิร์ชไปเรื่อยเจอเว็บเรียนฟรีนับสิบที่ แรกๆตื่นเต้นนะโว้ย แต่ใช้จริงดันมีปัญหาตลอด บางแพลตฟอร์มมีโฆษณาโผล่จอประหนึ่งแมลงหวี่ บางที่สอนเร็วเกินจนกูตามไม่ทัน บางคอร์สต้องจ่ายเงินเสริมหลังเรียนฟรีไปนิดหน่อย พอเจอแบบนี้หลายๆทีกูแทบถอดใจ
สามแพลตฟอร์มเด็ดที่กูทดลองจนรู้จริง
หลังลองผิดลองถูกกูเจอสามตัวช่วยที่ใช่จริงจัง:
ตัวแรก:
- ใช้แอพสีเขียวโลโก้เหมือนนกกระจอกนี่แหละ
- ฝึกได้ทุกที่แม้บนรถเมล์ อย่างเวลาเร่งรีบก็แชะตารางเรียนสั้นๆห้านาที
- ตอนแรกกูงงว่าทำแบบทดสอบบ้าอะไรวันละข้อ แต่พาสิบวันผ่านไปถึงรู้สึกฟังเพลงฝรั่งรู้เรื่องขึ้น!
ตัวสอง:
- เว็บนี้ให้ฟังเพลง+ดูคลิปสนุกๆก่อน แล้วค่อยย่อยแกรมม่าให้ทีหลัง
- ที่ปังสุดคือเขามีชุมชนให้ถามข้อสงสัยแบบไม่ว่าอะไร
- อาทิตย์แรกกูลองตั้งกระทู้ถามเรื่อง tense ที่คาใจมานาน พอตกเย็นมีคนมาแชร์วิธีจำแบบไม่เน้นท่องให้ด้วย!
ตัวสาม (ของโปรดเลย):
- เจอครูฟิลิปปินส์สอนสดทางวิดีโอคอลล์ราคาเบาๆชั่วโมงละร้อยกว่าบาท
- สัปดาห์แรกรีเควสต์ให้ช่วยติวสัมภาษณ์งาน พอจบคอร์สนี่กูซ้อมพูดกระจายไม่เขินอายเหมือนแต่ก่อน
- แอบผิดหวังนิดหน่อยเพราะบางครูสำเนียงหนักมาก แต่พอเปลี่ยนครูเจอที่พูดชัดฟังง่ายก็โอเคเลย
สิ่งที่ได้เรียนรู้นอกจากภาษา
กว่าสามเดือนที่กูทุ่มเทให้เรื่องนี้เหมือนควายถีบเรียนรู้อะไรโคตรเยอะ:
- อย่าดูถูกคอร์สฟรี บางแพลตฟอร์มให้ของดีแต่เราต้องขยันเสิร์ชให้ถึงต้นตอ
- เรียนภาษาอย่าข้ามพื้นฐาน ตอนแรกกูข้ามแกรมม่ามัวแต่ท่องศัพท์ ผลคือพูดประโยคแบบคำต่อคำจนฝรั่งเบลอ
- ความสม่ำเสมอสำคัญกว่าเงินทอง ไม่อยากจ่ายแพงก็ต้องเรียนให้ครบทุกวัน แค่วันละยี่สิบนาทีก็เห็นผล
ตอนนี้พอพูดภาษาอังกฤษทีไรเหมือนเปิดโลกใหม่ ทั้งเจอเพื่อนต่างชาติเพียบ แถมหางานฟรีแลนซ์ก็ง่ายขึ้น คิดแล้วก็ขำตัวเองที่เกือบจะยอมแพ้เพราะเห็นราคาคอร์สอบรมแพงๆ!