โอเค วันนี้จะมาแชร์ประสบการณ์เริ่มเรียนภาษาอังกฤษจากศูนย์ แบบจริงจังครั้งแรกในชีวิตนะ พูดตามตรงตอนแรกแม่งท้อมาก เพราะย้อนไปเดือนที่แล้วยังเขียน ABC ไม่ครบ ฟังออกแค่ yes กับ no อะ
ขั้นที่ 1 : เตรียมสมุดป้ายเตือนความจำก่อนเลย
เอาจริงแค่หาสมุดกับปากกาก็เหนื่อยละ อ่างผมเดินไปร้านโลตัสครึ่งวัน พอเจอสมุดปกสวยๆแบบฝรั่งเขาใช้กันนี่ แม่งแพงชิบ… สุดท้ายยอมซื้อสมุดโน้ต 12 บาทกับปากกา 3 ด้าม 10 บาท แถมกลับบ้านปุ๊บเปิดดูเจอหน้ากระดาษขาด 3 แผ่น -_-
ขั้นที่ 2 : งัดเพลงเก่าเด็กประถมมากัด
ลงทุนดาวน์โหลดแอพเรียนภาษาเก็บเงินอยู่ 3 วัน พอเข้าไปบทแรกเขาสอน “A apple, B ball” นี่แหละ ชักเหงื่อแตก! มานึกได้ว่าเคยร้องเพลง ABC ตอน ป.2 เลยหาในยูทูป บอกตรงๆพี่ไทยทำคอนเทนต์สอน “A แทน แอปเปิ้ล~” ฟังแป๊บเดียวเหมือนสวิทช์ในสมองเปิด! ตอนนี้ฝนตกแดดออกยังร้องได้เพราะกว่าครูฝรั่งในแอพเยอะ (เวอร์)
ขั้นที่ 3 : เอาของในบ้านมาทำป้ายแปะ
- แปะ TV ว่า “te-le-vi-sion” (ทีแรกสะกด televersion ผิดไป 2 วัน)
- ติดตู้เย็นว่า “re-fri-ge-ra-tor” ต้องแกะออกมาเขียนใหม่ 3 รอบกระดาษถึงไม่ม้วน
- ป้ายสุดท้ายแปะที่ขาตัวเองว่า “leg” แต่น้องชายมาชี้หัวแล้วตะโกน “HEAD!” ผมด่าคืนไป 5 คำที่ไม่ใช่ภาษาอังกฤษ
ขั้นที่ 4 : สร้างเพื่อนสมมติในกระจก
อาทิตย์แรกทักทายตัวเองด้วย “Hello! How are you?” ตอบเองว่า “I’m fine thank you” อยู่ 30 รอบ มันเริ่มน่าเบื่อ เลยเปลี่ยนสคริปต์เป็น “Hey bastard! Give me money!” ปรากฎว่าพูดคล่องขึ้นฉับพลัน เพราะตอนโดนโกงเงินคล้ายๆในตัวอย่างเนี่ยแหละ
ขั้นที่ 5 : คุยกะแม่ค้าในซอยแทน
เมื่อวานซื้อขนมครก แถมพยายามพูด “One. Crispy. Please” แม่ค้าทำหน้า งง แล้วถามกลับ “หนึ่งถุงหรือสองถุง?” นั่นล่ะจุดเปลี่ยน! ตอนรู้สึกเหมือนสมองมีไฟลนก้น เปิดปุ๊บรอดปั๊บ! ตอนนี้ฝึกทุกเช้าโดยสาธยายภาษาอังกฤษกับรถก๋วยเตี๋ยวที่จอดขวางประตูบ้าน…
สรุปง่ายๆ แค่ทนอายสักเดือนนึง จากคนอ่านป้าย “Exit” ไม่ออก อาทิตย์นี้ไปเจองานแจกใบปลิวบอก “Free! Take now!” ยังรู้สึกเหมือนถอดรหัสลับได้เลย!